De opnames van Crazy Rich Asians met de VariCam Pure

Crazy Rich Asians is een romantische comedy en dramafilm die is gebaseerd op de bestseller van Kevin Kwan. De film gaat over een Aziatisch-Amerikaanse vrouw die de familie van haar vriend ontmoet en erachter komt dat zij tot de rijkste families van Singapore behoren. De Warner Bros-film werd geregisseerd door Jon M. Chu (Now You See Me 2, G.I. Joe: Retaliation). De cast bestaat volledig uit Aziatische acteurs, waaronder Constance Wu, Henry Golding, Ken Jeong, Michelle Yeoh en vele anderen. Het is de eerste studiofilm uit Hollywood met Aziaten in de hoofdrol sinds The Joy Luck Club van regisseur Wayne Wang uit 1993.

De productie werd gefilmd door cineast Vanja Černjul, ASC, HFC (The Perfection, The Deuce, Marco Polo) met VariCam Pure-filmcamera's. Černjul begon zich te verdiepen in de cinematografie toen hij aan de filmacademie van de Universiteit van Zagreb in Kroatië studeerde. Na zijn opleiding te hebben voltooid werd hij cameraman voor de BBC, CNN, en NBC tijdens het conflict in het voormalige Joegoslavië. "We hadden geen toegang tot internet in 1991, dus we moesten al het materiaal van de locatie naar de netwerken verzenden via satellietverbindingen, wat ontzettend duur was", legt Černjul uit. "De tijdsdruk was ook enorm, want het maakte niet uit hoe geweldig het materiaal was als het niet voor de deadline werd ingeleverd. Daardoor heb ik een hoop geleerd over bewerking op de camera zelf en ervaring opgedaan met opnames onder allerlei omstandigheden, waarbij ik altijd werkte met het licht dat beschikbaar was."

"Het was voor mij geen probleem om verschillende ISOinstellingen binnen dat bereik te mixen, zelfs niet binnen één scène. Het was heerlijk om niet afhankelijk te zijn van het lichtniveau van externe bronnen."

De ervaring die Černjul had opgedaan in Zuidoost-Azië, waar hij twee seizoenen van de Netflix-serie Marco Polo filmde, was doorslaggevend om het project Crazy Rich Asians in de wacht te slepen. Tijdens de opnamen van Marco Polo ontmoette hij producent Tim Coddington, die gelijk nadat de productie rond was betrokken raakte bij Crazy Rich Asians. "Ik ben verliefd geworden op dat deel van de wereld en wilde heel graag weer terug."; zegt Černjul. "Tim bracht me in contact met Jon Chu", legt Černjul uit, "en ik vond de manier waarop Jon het verhaal benaderde geweldig. Jon was enorm gepassioneerd over het project en zei me dat hij wilde dat Crazy Rich Asians zijn mooiste film ooit zou worden. Hij is een heel visueel ingestelde regisseur en ik vond het een prachtige uitdaging. Uiteindelijk waren de opnamen niet alleen ontzettend leuk, maar was het resultaat ook nog eens een succesvolle film met culturele relevantie die al onze verwachtingen overtrof. Zoiets komt niet vaak voor. Het was geen gemakkelijke productie, maar dankzij het kameraadschap en de goede sfeer binnen ons internationale team was het een geweldige ervaring."

Volgens Černjul was het cruciaal om de schoonheid van de locaties te benadrukken en versterken. "Ik wist uit ervaring dat het weer in dat deel van Azië ineens volledig kan omslaan, met name tijdens het moessonseizoen", legt hij uit. "We hebben de film uiteindelijk in 42 dagen opgenomen op 38 locaties. We moesten ons snel verplaatsen met een grote cast, die er de hele tijd tiptop uit moest zien en geweldige kostuums aanhad. Je kan je wel voorstellen dat de hitte, hoge luchtvochtigheid en dagelijkse stormen nogal een uitdaging vormden." 

Chu en de personen die verantwoordelijk waren voor het ontwerp van de productie en van de kostuums, werkten samen met Černjul om een visueel portfolio te creëren voor alle teams, met specifieke instructies over hoe elk deel van het verhaal eruit moest zien en over moest komen. "Het kleurenpalet van New York moest bijvoorbeeld een contrast vormen met dat van de tropische megastad Singapore", aldus Černjul. "Binnen Singapore waren er verschillende culturele en sociaaleconomische contexten die ook visueel van elkaar moesten worden onderscheiden. We hebben heel veel romantische Hollywood-comedy's bekeken uit de hoogtijdagen van dat genre, met name omdat we niet wilden dat Crazy Rich Asians er zo uit zou komen te zien. We wilden dat de film een tijdloze cinematografische look zou hebben." 

"Ik wist dat de VariCam dankzij zijn veelzijdigheid en robuustheid de perfecte camera zou zijn voor de uitdagingen van Crazy Rich Asians." 

Černjul ontdekte de VariCam een jaar voordat hij begon met Crazy Rich Asians, toen hij werkte aan de HBO-serie The Deuce, die is gefilmd met de VariCam 35s. Tijdens The Deuce raakte Černjul onder de indruk van de prestaties van de VariCam bij hoge ISO-standen.  "Na die ervaring wist ik dat de VariCam dankzij zijn veelzijdigheid en robuustheid de perfecte camera zou zijn voor de uitdagingen van Crazy Rich Asians, en al helemaal in combinatie met de Codex VRAW2-recorder voor VariCam Pure", aldus Černjul. "De mogelijkheid om de film in 4K VRAW op te nemen op een sensor waar ik vertrouwen in had en die ik goed kende, zorgde ervoor dat ik over deze keuze niet lang na hoefde te denken." 

Černjul nam niet-gecomprimeerde VRAW 4K-bestanden op in anamorfe beelden die werden uitgepakt tot een beeldverhouding van 2:39:1. Hij werkte voor dit project samen met zijn trouwe medewerker D.I.T. Matt Selkirk, en op aanraden van collega Dado Valentic besloten zij al vroeg tijdens de pre-productie dat zij in de ACES kleurruimte zouden gaan werken. Selkirk creëerde een onverwoestbare ACES LUT die ze voor de hele film hebben gebruikt. "Matts partner bij Frame Logic Digital, Nick Kay, had kort daarvoor ervaring opgedaan met ACES en VariCam en zijn input was ontzettend nuttig aangezien we zo weinig tijd hadden om dingen zelf uit te vinden", legt Černjul uit. "Zodra we de LUT hadden, hebben we die met verschillende ISO-standen getest en besloten we dat het bereik tussen 800 ISO (vanaf een basis-ISO van 800) en 2500 ISO (vanaf een basis-ISO van 5000) geschikt was voor de look die we voor deze film wilden. 

Černjul wilde door met de VRAW-flexibiliteit van Pure te werken cinematografische breedbeeldafbeeldingen creëren. En het was belangrijk om een anamorf gevoel te creëren. "We wilden de afbeeldingen niet bijsnijden en resolutie verliezen, iets dat we wel hadden moeten doen als we volledige 2:1 anamorfe lenzen hadden gebruikt", legt Černjul uit. "De enige keuzemogelijkheid die overbleef waren de anamorfe Hawk 1.3x-lenzen. Gelukkig had ik heel wat ervaring met deze lenzen en kon ik er dan ook met een gerust hart mee werken."